Rugzak vol tranen en hoop

Somalië... zeventien jaar... zijn vader doodgeschoten... per boot hals over kopgevlucht ... 88 mensen verdrinken ... ook zijn vrienden. Zijn stem trilt. Ik zie de pijnin zijn ogen, maar hij wil er over praten... het helpt tegen de chaos in zijn hoofd.Het zijn pubers. Gewone, maar bijzondere pubers. Pubers met een rugzak.Ze zijn gevlucht voor hun leven. Vanuit het Midden- en Verre-Oosten ofNoord-Afrika. Een barre tocht met een gammel, overvol bootje, te voet, in eenvolgepropte vrachtwagen. Vaak moederziel alleen. Zo zijn ze uiteindelijk inNederland terechtgekomen. Moe maar dankbaar; hun hele bezit in een groterugzak.Met de vreselijkste beelden op hun netvlies, met heimwee naar hun vaderland,met zorgen om het thuisfront komen ze in de schoolbanken terecht. Demiddelbare school voor vluchtelingen. Daar gaan ze met veerkracht en hoophard aan het werk voor hun nieuwe toekomst. Met vallen en opstaan. En daarvinden ze een luisterend oor voor al die heftige maar ook ontroerende verhalenen een arm om hun schouders.